Strategia Rozwiązywania Problemów Społecznych Gminy Wilczyce na lata 2008 – 2015.
- Szczegóły
- Utworzono: 21 maj 2012
2. Strategiczne kierunki rozwoju gminy.
2.1. Zakres ogólny polityki społecznej.
Pomoc społeczna jest instytucją polityki społecznej Państwa powołaną do niesienia pomocy osobom i rodzinom , które znalazły się w trudnej sytuacji życiowej , której nie są w stanie samodzielnie rozwiązać przy pomocy własnych środków możliwości i uprawnień.
Przez środki i możliwości należy rozumieć z jednej strony sytuację materialną , dochodową osoby , rodziny , z drugiej zaś umiejętności, kwalifikacje zawodowe , sprawność psychofizyczną osoby i członków rodziny, a także występowanie postaw prospołecznych najbliższego otoczenia. Uprawnienia osób i rodziny są to ich prawa wynikające z systemu ubezpieczeń społecznych / np. renty, emerytury/ oraz ze stosunków cywilno-prawnych/ np. alimenty/.
Przyczyny z powodu których osoby lub rodziny znalazły się w takiej sytuacji mogą być różne. Istotę stanowi obowiązek udzielenia pomocy. Obowiązek ten spoczywa na organach administracji rządowej i samorządowej , która wykonując go powinna współdziałać z organizacjami społecznymi, stowarzyszeniami, osobami fizycznymi, związkami zawodowymi, Kościołem.
Niezbędny jest także współudział osób zwracających się o pomoc.
Wspólne szukanie sposobów wyjścia z trudnej sytuacji, ustalenie planów działania pomocy, okresowa kontrola jego postępów.
Szczególnie istotna jest aktywne działanie osób ubiegających się o pomoc, chęć współdziałania oraz właściwe i pełne wykorzystanie własnych środków , możliwości i uprawnień.
Podstawowym celem pomocy społecznej jest o ile to możliwe usamodzielnianie osób i rodzin.
Brak własnych możliwości , środków i uprawnień powinien być przesłanką udzielania pomocy finansowej. Nie znaczy to że nie należy w inny sposób pomóc osobie zwracającej się o pomoc, po rozpoznaniu jej sytuacji, doradzając sposób rozwiązania problemów, proponując wyjście z sytuacji w ramach pracy socjalnej.
Zadaniem samorządu lokalnego oraz podmiotów działających w obszarze polityki społecznej będzie podejmowanie działań wspomagających jednostkę do wyjścia z trudnej sytuacji w jakiej się znalazła .
2.2. Kierunki działania polityki społecznej
Podstawowymi kierunkami w realizacji polityki społecznej gminy są:
- współpraca z instytucjami , organizacjami pożytku publicznego, Kościołem, osobami prawnymi i fizycznymi
- aktywizowanie społeczności lokalnej, poszukiwanie animatorów życia społecznego
- doskonalenie zawodowe pracowników socjalnych, członków Gminnej komisji Rozwiązywania Problemów Alkoholowych i innych osób udzielających pomocy
- wspieranie osób niepełnosprawnych
- przeciwdziałanie społecznej bierności i bezradności
- opracowywanie programów w celu kreowania zintegrowanego systemu wsparcia najsłabszych grup
- przeciwdziałanie zjawiskom patologii społecznych
- przeznaczanie środków finansowych własnych i pozyskiwanie środków finansowych z zewnątrz na realizację zadań
2.3.Zasady polityki społecznej
- solidarności – żaden mieszkaniec gminy wymagający pomocy nie może być jej pozbawiony
- indywidualizacji – pomoc jest udzielana nie według ogólnych schematów lecz z uwzględnieniem poszczególnych przypadków
- samorządności – możliwie największy udział korzystających z pomocy wykorzystujący własny potencjał i możliwości
- jawności i dostępności informacji o możliwych formach pomocy społecznej oraz instytucjach i organizacjach które ją świadczą
- bezpieczeństwa socjalnego mieszkańców
2.4. Prezentacja innych dokumentów programowych (gminnych, powiatowych, krajowych).
